Een Vloek Minder

Hè, hè, dat ik het nog mee mocht maken. Na negentien jaar dan eindelijk weer gewonnen in Estadio Municipal de Riazor. Het maakte niet uit hoe goed of slecht het elftal van Real Madrid de afgelopen jaren was ze wisten het er altijd te verknallen (en Deportivo speelde altijd toevallig dé wedstrijd van het jaar.) Dit jaar niet dus: 1-3 en dat met El Caudillo in de basis (die er niks van bakte). Benzema scoort twee keer en dat is goed voor die jongen. Ik zei net dat ik niet zo bijgelovig ben, maar van Riazor zou ik het bijna worden.

Voortekenen

Ik ben niet zo bijgelovig maar het is wel mooi meegenomen: Spanje Europees kampioen zaalvoetbal (vijfde keer, dat dan weer wel.) Zapte er een paar keer langs wanneer het op Eurosport was. Wat een raar steriel spel is dat eigenlijk, deed me meer aan ijshockey denken met dat eeuwige heen en weer getik dan aan voetbal.

Duh Klassiekurrrr

Dit keer wat gedachten voor de wedstrijd. Het lijkt er zowaar op dat morgen in De Kuip echt een lastige wedstrijd kan worden: de veelgeprezen defensie van Feyenoord houdt makkelijk de nul en woensdag wonnen ze knap van PSV in de beker; Ajax laat het in uitwedstrijden vaak afweten. Zat net op VI.nl te kijken naar de resultaten van de afgelopen vijf jaar en het verbaasde me wat een slecht geheugen ik heb voor wedstrijden, was er van overtuigd dat de laatste edities allemaal in gelijkspel waren geëindigd met dank aan moedwillig falende scheidsrechters, maar drie jaar geleden was er toch een ouderwetse 0-4 en het seizoen daarvoor verloor Ajax zowaar. Toch zou Ajax dit normaal moeten kunnen winnen, de drie essentiële spelers (Suárez, Enoh en De Zeeuw) zijn terug en Feyenoord wil wel eens pardoes het voetballen te zijn verleerd als Ajax op bezoek komt. Aan de andere kant zag ik dat de scheidsrechter charlatan Vink is, kortom de glazen bol is waardeloos. Altijd geweest.

Het onbehagen op de tribune

"Ik kan nauwelijks iets bedenken dat slechter voor het karakter is dan de Spelen. Zelfs als je ervan geniet, geven zij de ondeugd vrij toegang tot je geest. Hoe het ook zij, dit is mijn ervaring: wanneer ik naar de Spelen ga, kom ik hebzuchtiger, begeriger en met meer lust om me extravagant te gedragen, terug. - Ik ben wreder en minder menselijk, alleen omdat ik me tussen andere mensen heb begeven."

Seneca

Vaarwel Haarlem

Voetbalclubs die ophouden te bestaan, het hoort op een of andere manier niet. Ongetwijfeld gaan we het nog veel meer meemaken de komende jaren als uitkomst van de kapitalistisch logica die waarschijnlijk in het voetbal nog sterker werkt. Niet dat Haarlem er sportief nog toe deed, al jaren niet, maar toch wekt het direct nostalgische gevoelens op zodra een club echt geschiedenis wordt. HFC Haarlem heb ik bovendien altijd een zwak voor gehad. Als kind wanneer je voetbal tot in de dufste gedachte-experimenten doordenkt als "welke drie clubs zou je graag zien degraderen?" [Feyenoord, AZ'67 en PSV] en "Wat is na Ajax mijn favoriete club?" Dat was HFC Haarlem. Mooi tenue, speelde leuk voetbal en hadden een vreemde Engelse vogel als trainer. Bovendien werkte Edward Metgod, destijds keeper van Haarlem, parttime op het werk van mijn vader en die regelde af en toe kaarten als ze tegen Ajax speelden. Zodoende was ik aanwezig op die heilige 6e decemberdag 1981 dat J.C. terugkeerde in De Meer en dezelfde Metgod met dé lob verschalkte (Metgod de dag na de wedstrijd tegen mijn vader: "het rare was, ik stond niet eens zo ver van de doellijn." De keer dat ik in Haarlem Ajax zag spelen is voor mij altijd bijgebleven als de wedstrijd van de grootste misser die ik ooit heb gezien: Kieft die van 2 meter voor open doel de bal over de lat weet te liften (Ajax speelde toen trouwens in een heel mooi wit Le Coq Sportif shirt maar dat terzijde.) Haarlem degradeerde in 1990 definitief en werd langzaam tot zo'n club die nooit zal terugkeren naar de Eredivisie (Telstar, Helmond Sport), ik dacht weinig aan ze, totdat ik ze tijdens het zappen af en toe tegenkwam bij zo'n kansloze SBS6 livewedstrijd uit de 2e divisie en dan hoopte ik altijd het beste, dat ze bezig waren aan een glorieuze comeback, totdat ik weer eens de stand onder ogen kreeg. Het onvermijdelijke is dus nu gebeurd. Een nieuwe tweede club zoeken heb ik geen zin in.

De contractverlenging van Luis-Luis

Wist gisteren niet dat Suárez op zaterdag zijn contract tot 2013 had verlengd. Zat toevallig tijdens de wedstrijd tegen mijn vader te oreren dat Suárez helemaal nergens naar toe zou gaan en dat hij de belichaming van het servet-tafellaken spreekwoord is (absolute ster in de Eredivisie, modale speler in de Primera División, we waren het er over eens dat hij een speler voor Villarreal, La Coruña, misschien Sevilla is.) Vond het al vreemd dat het gevoel "die is volgend seizoen weg" en stokerige mediaverhalen van "Ajax moet Suárez wel in de winterstop verkopen" opeens zijn verdwenen. Zelf ben ik wel tevreden dat hij blijft, het geeft continuïteit en het blijft een spectaculaire voetballer (die, en dat is de grote maar, misschien té dominant is voor dit elftal) waarvoor je nooit een gelijkwaardige vervanger vindt. En bovendien blijft het prachtig om te zien hoe makkelijk tegenstanders zich door hem laten afleiden, met hun boze gebaartjes als ze hem weer onderuit schoppen.

Ajax - AZ 1-0

De laatste strohalm gegrepen. Ik zag de wedstrijd van te voren niet zitten en verwachtte een gelijkspel helemaal toen ik er achter kwam dat de motor van Ajax (het dynamische duo De Zeeuw - Enoh) afwezig was. Eerste helft was van bedenkelijk niveau, AZ probeerde zonder al te hard werk op een voorsprong te komen en die dan uit te counteren, Ajax speelde heel statisch, leed heel veel balverlies en leek nergens op de ploeg uit de eerste maanden van het seizoen. Vermeer hield als stand-in van Stekelenburg Ajax met een paar Casillas-waardige reddingen in de wedstrijd, vooral die duik na een schot op de lat was indrukwekkend. In de tweede helft ging het iets beter voornamelijk omdat Urby en Van der Wiel minder balverlies leden. Bovendien leek AZ zich steeds meer te laten afleiden door de vermeende valpartijen van Suárez en andersoortig onrecht (meestal volkomen terechte gele kaarten voor schofterige overtredingen.) En [komt die voetbaljournalistieke stoplap] de wedstrijd afstevende op een bloedeloze 0-0 viel dan toch onverwacht de openingstreffer dankzij een snelle combinatie van Suárez en Van der Wiel. AZ kon nooit aanzetten tot een offensief en eigenlijk kon Ajax de wedstrijd makkelijk uitspelen. Enige opmerkelijke was het wegsturen van Dick Advocaat die zich langs de zijlijn, volkomen onterecht boos maakte nadat Suárez weer eens op zijn enkels werd getrapt. Kortom drie essentiële punten met (te)weinig basisspelers maar het probleem is natuurlijk dat vanaf nu alle wedstrijden moeten worden gewonnen.

De Mysterieuze Zico (Favoriete Voetballers deel 2)

In mijn kinderjaren meer mythe dan een speler die je in het echt zou kunnen zien spelen (of zelfs op televisie, ook zo'n finale voor de wereldbeker werd niet uitgezonden.) Mooi om eindelijk eens te zien. Liverpool wordt helemaal weggespeeld met een heel mooie vorm van aanvallend voetbal (snel, technisch en op een of andere manier toch eenvoudig.)

Wel het geluid uitzetten want de amateur archivarissen van het interwebs hebben over het algemeen niet last van muzieksmaak.

Teken aan de wand

Gisteren weer eens vergeten dat Ajax speelde. Het zal wel die bekerwedstrijden van vrijdag/zaterdag zijn geweest die me op het verkeerde spoor zetten. Weer puntverlies, dus die afgelasting in december was toch niet zo gunstig.

Een keer per jaar vlammen

Real verliest in Bilbao. Waar op zich weinig over valt te melden. Domme vroege goal, daarna vrij goed gespeeld maar weer zo'n wedstrijd dat de bal er niet in wil. Een wedstrijd die me doet denken aan het vreemde fenomeen dat denk ik maar een paar clubs ter wereld plaagt, zo snel uit het hoofd: Juventus, Ajax, Bayern München, namelijk dat elke club alleen maar alles geeft wanneer je op bezoek komt (naast misschien de derby). Athletic Bilbao vandaag is een schoolvoorbeeld: puur ren-je-rot voetbal, beetje uitdelen, meteen gaan liggen als iemand ook maar naar je kijkt en een keeper die "toevallig" de wedstrijd van zijn leven keept. Dat is natuurlijk het kruis dat succes je oplegt maar elke keer weer denk ik na zo'n wedstrijd: volgende week spelen ze tegen een middenmotor en wordt er met 3-0 verloren, en: als ze met deze intensiteit elke wedstrijd zouden spelen zou iedereen strijd om een plek in de subtop naar boven.

Geen triplete

Ik zou er blijer om moeten zijn dan ik me werkelijk voel, maar misschien was dat gevoel al vorige week gespendeerd toen Sevilla in Kampf Nou won. Het kon gisteravond alleen nog maar misgaan. Ging het ook bijna maar dit keer had Barça blijkbaar het geluk (en scheidsrechter, ondanks twee ten onrechte afgekeurde goals van Sevilla) niet mee. Kortom, uitgeschakeld voor de Copa del Rey en dit seizoen geen herhaling van de zogenaamde triplete. Prima zo, hopelijk een eerste barst in het rood-blauwe bolwerk.

Sevilla blijft trouwens een mysterieus elftal. Het kan zo briljant spelen en dan de week erna tegen fopploegen verliezen. En dat al een paar jaar. Jammer. Ook prettig om te zien dat Escudé, volkomen ten onrechte verguisd bij Ajax, nog steeds volop meedraait (op een veel hoger niveau dan Ajax, dat dan weer wel.)

Sneeuw in Bernabéu

Het sneeuwde in Madrid. Dat kan natuurlijk leiden tot zwaar voetballen maar Higuaín stak daar al snel een stokje voor met een mooie effectbal. De witte shirts in de vallende sneeuw dat zou moeten resulteren in poëtische mijmeringen maar dat is meer iets voor Japanse of Chinese dichters uit de tiende eeuw. Het was bovendien een wat viezige, ruige sneeuw. Een sneeuw voor vechtvoetbal, heroïsche taferelen. Maar nee, Real wint met gemak van Mallorca met 2-0 (genoeg kansen voor een 5-0). Weer een serieuze wedstrijd, vooral in defensief opzicht, maar niets waar mijn huidige voetbal ennui mee wordt opgelost.

Winterstop Blues

Ik heb er eigenlijk geen last van. Ik mis het voetbal de laatste weken niet. Misschien dat het winterse weer een factor is, maar vooral in Spanje was het net ongemeen spannend aan het worden. De winterstop wordt vaak bekritiseerd maar dit jaar zie ik er toch de charme van in. Niet zonder opportunisme. Het is een periode die ritmes kan breken of juist een wedergeboorte kan veroorzaken. Hier denk ik dus aan de Nederlandse competitie waar Twente en PSV maar bleven winnen en Ajax wisselvallig bleef presteren. Ik was erg blij dat De Vervloekte December dit jaar extra kort uitviel door het afgelasten van NAC-uit, waar ik fataal puntverlies vermoedde. Verder is het een rustige winterperiode zonder irritante transfers. Vanavond gaat Real Madrid weer aan de bak in Pamplona. Interessante wedstrijd, niet alleen om te kijken of de stijgende lijn wordt vastgehouden maar bij winst is Real weer lijstaanvoerder aangezien Barça gisteren thuis gelijkspeelde tegen Villarreal. Het Wiel van het Achtvoudige Pad had net zo goed een rollende bal kunnen zijn.