Ah, 5-1, een score zoals het hoort. Verdienste van Ajax? Ten dele. Jol stuurde een robuust middenveld het veld op (De Zeeuw, Gabri, Enoh) dat vanaf de eerste minuut domineerde en dat flink druk naar voren zet (eindelijk!) Maar Feyenoord kwam in de Arena als een laffe degradatiekandidaat spelen, vanaf de eerste minuut tijdrekken, blind de bal naar voren rossen. Na een sterk begin zonder doelpunt (en te weinig kansen) was Ajax even de regie kwijt en scoorde Vlaar bijna het doelpunt van het jaar met een gedurfd schot van zo'n 35 meter dat op de paal (allemaal in koor) uiteenspatte. De Zeeuw scoorde voor rust dan toch de 1-0 met een hilarisch lelijk doelpunt waarna Babovic rood kreeg vanwege een elleboogstoot (die er op televisie eigenlijk niet zo erg uitzag, maar notoire matennaaier Vertonghen liep wel met een bloedneus rond) en de wedstrijd er eigenlijk opzat. Zeker toen Furby een prachtige 2-0 scoorde. Ja, Furby speelde de beste wedstrijd uit zijn carrière, dwingend, gedurfd...onherkenbaar (ik vermoed goed psychologisch werk van Jol.) Er volgde nog legio kansen maar pas tegen het einde werd de 5 gehaald dankzij een slim schot van De Zeeuw en een penalty van Suárez (die overigens een fletse wedstrijd speelde.)
Iedereen blij, er lijkt voorzichtig progressie plaats te vinden maar volgende week uit tegen Twente wordt een echte test. Als daar wordt gewonnen zou dit elftal wel eens in zichzelf gaan kunnen geloven. Dat is al jaren niet het geval geweest bij Ajax.
