vrijdag 31 juli 2009

Zomeravondvoetbal

Net de eerste helft Real Madrid - Juventus gekeken (tussenstand 1-1, Ronaldo scoort de gelijkmaker met een penalty door het midden.) Ziet er leuk uit, eindelijk weer eens wat snelheid en dat ondanks de aanwezigheid van ****. Dacht overigens dat Drenthe naar Fiorentina was maar die doet alweer als enige Nederlander vrolijk en niet onverdienstelijk mee. Andere verrassing Esteban Granero is weer terug gehaald. El Pirata! Zo zie je maar weer dat je nooit kan voorspellen waar bepaalde oplossingen vandaan komen (uit de eigen jeugd.) Fijne speler, die (snel gelezen) zich in de basis lijkt te spelen. En hij ziet er cool uit.

Hoe vaak heb ik Real Madrid op dit soort zomervoetbalavonden zien spelen? Heerlijke wedstrijden, zonder doel, alle hoop van het aanstaande seizoen nog intact. Als kind op vakantie laat op blijven, mijn vader en oom op zoek naar een bar waar de wedstrijd is te zien. Soms een restaurant waar we tijdens het eten de wedstrijd konden volgen. Ik altijd volledig geconcentreerd alle details van het team in mijn opnemend omdat ik de rest van het jaar zelden de kans kreeg om Real te zien spelen. Maar een ervaring voorbij het voetbal, een complex van een bepaalde temperatuur, geluiden (van de straat, het gesproken Spaans, de altijd aanwezige gokkast), geuren, smaken en jeugdige perceptie.

Voorspelling kampioen 2009-2010 (zonder uitleg)

Ajax. *) **)

*) mits het irritante Ajax abonnement op blessuregolven een keer wordt opgezegd.
**) zonder uitleg, omdat er geen tijd meer is om voor aanvang, wedstrijdloos, een uitleg te bedenken. Ik voel ook geen echte doorwrochte analyse in mij opbloeien, het is niet meer dan een vage hint dat puzzelstukken in elkaar gaan vallen.

Terug van vakantie

Man, dit weekend begint de competitie al! Old skool. Kan me nog veel vakanties herinneren waar ik pas terugkwam wanneer er al drie wedstrijden waren gespeeld. Ik vind het prima zo, beetje zomervoetbal, al is dat niet het beste moment voor voetbal. Dat is op heldere zondagmiddagen in November en de eerste zonnige dagen (bij voorkeur paasmaandag) in April. Maar goed, in Frankrijk weinig opgepikt over Le Foot, ik wachtte met smart op een belletje van mijn vader met juichend nieuws over nieuwe transfers. Grootste beweging was natuurlijk Zlatan naar Barça waar ik vreemd genoeg hele sterke ambivalente gevoelens bij kreeg. Een sterk baalgevoel, omdat Zlatan me bij Ajax al erg beviel en hij ongetwijfeld fijn kan gaan tikken met Messi en Xavi. Aan de andere kant Eto'o is een betere killer en ik vraag me af of ze die niet gaan missen. Bovendien Zlatan blijft een mafkees en 40 miljoen plus Eto'o is een flinke financiële aderlating voor Barça. Vraag me af of er ook zoveel morele ophef over de hoogte van die transfer is geweest?

Real koopt nog een verdediger, Arbeola-dinges, wel een goede zet, maar die terugkeer van jeugdspelers die het elders opeens fantastisch doen (vooral tegen Real zelf) is ook niet altijd een garantie op succes. In ieder geval wordt er ingekocht met zoiets als balans in gedachte.

Eigenlijk was ik nog het meest verbaasd over de aankoop van De Zeeuw. Niet de speler zelf maar vooral dat de transfer is gelukt. AZ verhoudt zich ten opzichte van Ajax toch zoals Valencia ten opzicht van Real Madrid, vreemd gefrustreerd (en dat zonder een traumatische Mijatovic transfer, kortom lege Nederlandse frustratie.) In ieder geval een nuttige speler die mij definitief in de bovenstaande post tot een Gedurfde Voorspelling verleidt.

vrijdag 10 juli 2009

The Proud of Mokum

Jarenlang erg gelachen om het spandoek in de Arena met de tekst in de titel. Zo charmant. Maar Ajax schijnt niet meer de Pride of Mokum te zijn las ik met een scheef oog in de trein (voorpagina Spits?) De grachten, de binnenstad, Job Cohen (ja, ja, de anti-Glorix als icoon) zijn allemaal veel belangrijker voor dat, oh zo, belangrijke identiteitsgevoel. Weet eigenlijk niet zo wat ik er van moet vinden. Is die liefde eigenlijk ooit wel zo groot geweest? Toen ik als kind naar De Meer ging zat het stadion nooit vol en zelfs in de glorie jaren van de begin jaren zeventig kwam het toeschouwersaantal vaak niet boven de 10.000. Sinds de Arena en 1995 is dat een ononderbroken discussie (op interneti natuurlijk) of de ratio echte-echte Amsterdammers en buitenlui wel correct is. Wat ik in ieder geval weet is dat je de Arena nooit zou kunnen vullen met Amsterdammers. Maar het zou een interessante sociologische studie kunnen zijn: de samenstelling van het Ajax-publiek door de jaren heen.

dinsdag 7 juli 2009

Oude verhalen



Heb de presentatie van Cristiano gisteren niet gezien (85.000 aanwezigen, en passant een verbetering van Maradona die zich in 1984 te Napels openbaart.) Wel foto's en ik werd overmand door onmiskenbare Griekse associaties. Het moet een vrolijke bedoeling zijn geweest maar ik ontwaarde zware rituelen die, de gebruikelijke Christelijke symboliek negerend, compleet heidense trekken bezat. Ik had opeens met Cristiano te doen, ook al lijkt hij zijn taak achteloos te accepteren. De eenling met daarom heen de massa, voor de trofeeën gesleept, een paar oude strijders die hem goedkeuren en een (Di Stefano) die vervolgens nog eens zijn strijdgewaad (nummer 9) overdraagt. En de jonge held die als laatste nog met geheven handen de strijdkreet aanheft ("Hala Madrid!", massaal beantwoord.) Het monster/het kwaad wacht om te worden overwonnen en zo niet wacht een verbanning zonder historische precedenten (in het voetbal dan.)

zaterdag 4 juli 2009

De Nieuwe Trainer

Toen ik deze blog begon vroegen sommigen zich af of Martin Jol (de nieuwe trainer van Ajax) wel mijn type zou zijn. Het antwoord is: ja. Daar zit een naïeve kant aan (ik ben altijd positief over de nieuwe Ajax trainer) en een hele pragmatische kant aan: hij is geen Co Adriaanse. Ik heb een paar weken in de rats gezeten omdat ik op de gok, tegen een golf van teleurstelling in, mijn seizoenskaart had verlengd zonder te weten wie de trainer zou worden en de naam Adriaanse als dé kandidaat werd genoemd. Ik kan Adriaanse niet uitstaan met zijn neppe DDR methoden, zijn conflict model en zijn hopeloze anderhalf seizoen bij Ajax. Bovendien is me opgevallen dat de mensen die in het stadion als het even mis gaat roepen dat hij terug moet komen het type PVV stemmer is (dan wel weer ironisch gezien Co’s semicommunistische sympathieën.) Ajax liep met de keuze van de trainer ontzettend te klooien, een rijtje namen waar totaal geen fantasie uitsprak, dat wil zeggen, ex-voetballers (Rijkaard) of trainers die al een keer bij de club hadden gewerkt (Koeman, Olsen, Blind). Saai en typerend voor de in zichzelf gekeerde blik van de club die op zulke momenten uitademt dat ze het ook allemaal niet meer weet. Daarom is Jol al een goede keuze.

Voor Ajax begrippen is hij, als Hagenees, genoeg buitenstaander. Hij staat boven de belegen Van Gaal – Cruijff stammenstrijd en kan dus met een frisse blik aan het werk. Verder verwacht ik geen Grote Sprongen Voorwaarts. Jol is, heb ik zo het vermoeden, geen visionaire systeembouwer als Van Gaal, maar dat soort is toch al schaars. Hij is wel iemand die een elftal kan neerzetten, die humor heeft, zich niet laat gek maken door journalistieke theekransjes en die je als speler ook niet te makkelijk moet teleurstellen. Maar ik mag Jol boven alles omdat hij een historicus is. Vooral bij Tottenham Hotspur scheen hij tegen bestuur en spelers in details te kunnen oreren over het verleden en de stijl van de club. Ondanks die petjes huist er in Jol een voetbalromanticus en ook die kom je veel te weinig tegen. Of zo’n romanticus in het doolhof van de Bijlmer een kans krijgt moet je meteen twijfels over hebben maar hij is ook weer niet een complete hippie dus dat geeft perspectief.

Eigenlijk is de grote vraag of Jol eindelijk de man is die durft van het inmiddels failliete 4-3-3 systeem af te stappen en eens een nieuwe variant laat opbloeien die wel tot aanvallend voetbal leidt, met combinaties en druk op de helft van de tegenstander. Vooruitgang op die drie vlakken zou ik dit seizoen al als winst beschouwen en met het spelersmateriaal van Ajax vertaald zich dat eigenlijk naar een kampioenschap.

woensdag 1 juli 2009

Het gaat maar door.



Heb ik braaf mijn mening over Jol geformuleerd, komt dít er weer tussen. Karim Benzema naar Real Madrid. Pfff, het houdt maar niet op. Al een paar jaar gonst zijn naam als mogelijke aankoop bij de gebruikelijke clubs (Arsenal, Man U, Barça) maar het wordt dus Real. Dat heeft verschillende consequenties: 1) Huntelaars dagen bij Real zijn, als dat nog niet duidelijk was, geteld (jammer, want hij heeft nooit een echte kans gekregen 2) Een "fuck you" naar Valencia dat David Villa, behalve voor een idiote prijs, niet aan Real wilde verkopen (ondanks torenhoge schulden die de club een ticket richting twee divisie kan kosten) 3) Het definitieve einde van het tijdperk Razgul. Villa zag ik wel zitten maar die is binnenkort ook 28 jaar (zeven jaar ouder dan Benzema) geef mij dan maar de jeugd. Begon een tijd geleden trouwens te twijfelen over Benzema toen ik een keer op Sport 1 Wim Kieft negatief over hem hoorde vertellen (iets van "hij ziet hét niet") maar ja diezelfde Kieft heeft voor mij compleet afgedaan toen hij later gevraagd naar Raúl een onkritisch "tsjaaa, wat moet je daar nou nog over zeggen, fantastisch, bladibla, legende" afstak waaruit duidelijk bleek dat hij ook maar wat zegt (ja, ik weet het, naïef dat ik nog geloofde dat voetbalanalysten echt iets wezenlijks hebben te melden.) Laten we wel wezen, fantastische spits: snel, inventief, kan koppen en met die onverwachte manier van schieten.