Vanavond een helft van De Terugkeer naar het Paradijs gezien, zoals de Spaanse voetbalkranten de oefenpartij in het Prater stadion betitelden.
Oostenrijk begon verrassend door fel erin te gaan onder leiding van mafkees/seriemoordenaar Wallner en dat wierp zowaar vruchten af met een snelle, hetzij wat gelukkige, voorsprong. Dat kan natuurlijk niet en Prins Silva zette slepend Cesc vrij die de gelijkmaker droog intikte. De Rode Machine kwam onder leiding van een magistrale Iniesta langzaam op gang waarna Pehlivan bijna Busquets begroef en nog de brutaliteit had om verbaasd te kijken dat hij moest opzouten. 11 tegen 10, Game Over want Villa had daarvoor al bekeken 1-2 gemaakt. Villa scoorde als een echte killer prachtig de 1-3 (weer twee doelpunten dichterbij het record van De Mythe, hèhè) waarna ik met gerust hart mijn woensdagavonddetective kon gaan volgen. Toch weer een goede oefening tegen een tegenstander die op de schoppende manier probeert het Spaanse spel te ontregelen. Maar ik denk dat we nu officieel moeten gaan spreken over het mooist voetballende elftal sinds Frankrijk '82 (maar eigenlijk beter want veel constanter.)
Gaat het dan toch tijd worden om na 25 jaar weer een shirt van Spanje aan te schaffen (nummer 21 natuurlijk, ook al ben ik twee koppen groter dan het echte exemplaar.)
Hier snel de doelpunten, al mis je bij de 1-4 wel de geduldige opzet over verschillende schijven:
