Ajax - AZ 1-0

De laatste strohalm gegrepen. Ik zag de wedstrijd van te voren niet zitten en verwachtte een gelijkspel helemaal toen ik er achter kwam dat de motor van Ajax (het dynamische duo De Zeeuw - Enoh) afwezig was. Eerste helft was van bedenkelijk niveau, AZ probeerde zonder al te hard werk op een voorsprong te komen en die dan uit te counteren, Ajax speelde heel statisch, leed heel veel balverlies en leek nergens op de ploeg uit de eerste maanden van het seizoen. Vermeer hield als stand-in van Stekelenburg Ajax met een paar Casillas-waardige reddingen in de wedstrijd, vooral die duik na een schot op de lat was indrukwekkend. In de tweede helft ging het iets beter voornamelijk omdat Urby en Van der Wiel minder balverlies leden. Bovendien leek AZ zich steeds meer te laten afleiden door de vermeende valpartijen van Suárez en andersoortig onrecht (meestal volkomen terechte gele kaarten voor schofterige overtredingen.) En [komt die voetbaljournalistieke stoplap] de wedstrijd afstevende op een bloedeloze 0-0 viel dan toch onverwacht de openingstreffer dankzij een snelle combinatie van Suárez en Van der Wiel. AZ kon nooit aanzetten tot een offensief en eigenlijk kon Ajax de wedstrijd makkelijk uitspelen. Enige opmerkelijke was het wegsturen van Dick Advocaat die zich langs de zijlijn, volkomen onterecht boos maakte nadat Suárez weer eens op zijn enkels werd getrapt. Kortom drie essentiële punten met (te)weinig basisspelers maar het probleem is natuurlijk dat vanaf nu alle wedstrijden moeten worden gewonnen.