Vaarwel Haarlem

Voetbalclubs die ophouden te bestaan, het hoort op een of andere manier niet. Ongetwijfeld gaan we het nog veel meer meemaken de komende jaren als uitkomst van de kapitalistisch logica die waarschijnlijk in het voetbal nog sterker werkt. Niet dat Haarlem er sportief nog toe deed, al jaren niet, maar toch wekt het direct nostalgische gevoelens op zodra een club echt geschiedenis wordt. HFC Haarlem heb ik bovendien altijd een zwak voor gehad. Als kind wanneer je voetbal tot in de dufste gedachte-experimenten doordenkt als "welke drie clubs zou je graag zien degraderen?" [Feyenoord, AZ'67 en PSV] en "Wat is na Ajax mijn favoriete club?" Dat was HFC Haarlem. Mooi tenue, speelde leuk voetbal en hadden een vreemde Engelse vogel als trainer. Bovendien werkte Edward Metgod, destijds keeper van Haarlem, parttime op het werk van mijn vader en die regelde af en toe kaarten als ze tegen Ajax speelden. Zodoende was ik aanwezig op die heilige 6e decemberdag 1981 dat J.C. terugkeerde in De Meer en dezelfde Metgod met dé lob verschalkte (Metgod de dag na de wedstrijd tegen mijn vader: "het rare was, ik stond niet eens zo ver van de doellijn." De keer dat ik in Haarlem Ajax zag spelen is voor mij altijd bijgebleven als de wedstrijd van de grootste misser die ik ooit heb gezien: Kieft die van 2 meter voor open doel de bal over de lat weet te liften (Ajax speelde toen trouwens in een heel mooi wit Le Coq Sportif shirt maar dat terzijde.) Haarlem degradeerde in 1990 definitief en werd langzaam tot zo'n club die nooit zal terugkeren naar de Eredivisie (Telstar, Helmond Sport), ik dacht weinig aan ze, totdat ik ze tijdens het zappen af en toe tegenkwam bij zo'n kansloze SBS6 livewedstrijd uit de 2e divisie en dan hoopte ik altijd het beste, dat ze bezig waren aan een glorieuze comeback, totdat ik weer eens de stand onder ogen kreeg. Het onvermijdelijke is dus nu gebeurd. Een nieuwe tweede club zoeken heb ik geen zin in.