Gisteren weer een van die wedstrijden van Real Madrid in de huisstijl van de laatste vier jaar. Bizar scoreverloop, tegendoelpunten uit dode spelmomenten, bij vlagen briljant spel, gemiste penalty en domme rode kaarten. Dat laatste is natuurlijk het grote nieuws. Cristiano speelde bevlogen, kreeg een penalty mee, nam hem zelf en miste, scoorde daarna toch de 4-2 en nam een ingecalculeerde gele kaart voor de photo opportunity (juichen zonder shirt). Een paar minuten later kreeg hij natuurlijk nog een gele kaart voor een slaande beweging. Ach ja, de moralisten staan vandaag in de rij. Anderen zien handenwrijvend eindelijk de nieuwe Juanito, een embleem, een speler die het haat om te verliezen, met prachtige voorzetten strooit, tegenstanders gek maakt met passeerbewegingen en irritante gebaren en af en toe zijn hoofd verliest. Kortom, cultheld (al is Cristiano een betere voetballer en was Juanito nog veel irritanter. Maar hij kreeg ten minste wel serieuze rode kaarten voor zaken als grensrechters aanvallen, een liggende Mattheüs op zijn hoofd gaan staan.)
Oh ja, en wonder boven wonder, De Mythe de hele wedstrijd op de reservebank. Heerlijk.
