The Proud of Mokum

Jarenlang erg gelachen om het spandoek in de Arena met de tekst in de titel. Zo charmant. Maar Ajax schijnt niet meer de Pride of Mokum te zijn las ik met een scheef oog in de trein (voorpagina Spits?) De grachten, de binnenstad, Job Cohen (ja, ja, de anti-Glorix als icoon) zijn allemaal veel belangrijker voor dat, oh zo, belangrijke identiteitsgevoel. Weet eigenlijk niet zo wat ik er van moet vinden. Is die liefde eigenlijk ooit wel zo groot geweest? Toen ik als kind naar De Meer ging zat het stadion nooit vol en zelfs in de glorie jaren van de begin jaren zeventig kwam het toeschouwersaantal vaak niet boven de 10.000. Sinds de Arena en 1995 is dat een ononderbroken discussie (op interneti natuurlijk) of de ratio echte-echte Amsterdammers en buitenlui wel correct is. Wat ik in ieder geval weet is dat je de Arena nooit zou kunnen vullen met Amsterdammers. Maar het zou een interessante sociologische studie kunnen zijn: de samenstelling van het Ajax-publiek door de jaren heen.