zondag 25 oktober 2009

AZ - Ajax 2-4

Voorafgaande AZ – Ajax dacht ik veel aan dat uitgeknipte interview van De Zeeuw dat Koeman op de deur van de kleedkamer had gehangen om zijn spelers te motiveren. Zou hij dat echt hebben gedaan? Met punaises? Plakband? Of neem ik het weer allemaal te letterlijk en is dit een soort trainersspreekwoord? Het heeft in ieder geval averechts gewerkt, want ik zag AZ vaak domme fouten maken zodra De Zeeuw de bal had.

Ajax heeft het de laatste jaren erg moeilijk in Alkmaar maar nu was natuurlijk hét moment om het instortende kaartenhuis op te vegen. Gebeurde uiteindelijk dan ook (dankzij de cruciale omzetting van 4-3-3 naar 4-4-2 met de twee kale stofzuigers op jacht, daar moet toch een lichtje zijn gaan branden bij Jol.) Dat Ajax van de tweede helft zag er zelfverzekerd en effectief uit, eens kijken of het ook vijf wedstrijden achter elkaar kan worden volgehouden.

En ere wie ere toekomt: Furby scoort een wonderschoon doelpunt, dacht eerst aan een mislukte voorzet maar er zat zowaar een idee achter. Laat hem alleen nooit meer linksback voetballen.

(Ligt het overigens aan mij of waaide bij Studio Sport de Scheringa-is-een-held vibe over naar een AZ-is-zielig-en-moet-winnen sfeertje? Jol maakte er op karakteristieke wijze korte metten mee, wat een meester van het post-wedstrijdpraatje is dat.)