Ik schrijf dit van te voren, zodat het niet straks als "compensatie" overkomt. Ik denk dat het komt door dat gehannes met de tweede wedstrijd van de KNVB-beker, zelf al een energie en vrolijkheid opzuigende anti-climax. Maar die wedstrijd heeft gewoon de vaart uitgehaald van wat een prachtig einde van de competitie zou moeten zijn geweest. En principe nog steeds is, maar sinds ik wist dat er een pauze tussen zat, is het gevoel van betekenisloosheid steeds maar toegenomen. Wordt Ajax kampioen? Leuk, maar ik kan me niet meer voorstellen dat ik overmand zal worden door extase, meer een soort tevredenheid gevolgd door "nou, wat is het volgende agendapunt." Twente kampioen? Zat er toch al in en nog leuk voor ze ook. Maar goed misschien dat straks de wedstrijd volgende via Langs de Lijn/teletekst/De Chinees de Geest nog in mij daalt.
