Eindelijk weer eens een wedstrijd in een bar gezien met Madridistas (de 5-1 tegen Athletic Bilbao). Erg gezellig voor iemand die zijn Real Madrid ver weg en vrijwel altijd in eenzaamheid moet aanschouwen. Helaas verknalde Barça het door tegelijkertijd al snel op voorsprong te komen tegen Sevilla-in-Feyenoord-modus, al kwam de sfeer er weer goed in toen Sevilla opeens tot leven kwam en op jacht ging naar een gelijkmaker die Real morgen kampioen had kunnen maken. Misschien dat Valladolid morgen in Kampf Nou nog voor een wonder zorgt maar wonderen zijn nu eenmaal onwaarschijnlijk.
Verder nog nieuws? Langzaam begint de WK-koorts op te zetten al zorgt de lange competitie er voor dat het nog niet echt los wil gaan. Barça maakt zich ondertussen op voor presidentsverkiezingen met daarbij horende transfergeruchten (vooral Villa lijkt "gedaan") alhoewel het imago van de club de zoveelste deuk opliep na een artikel in El País over de zaken die F.C. Barcelona doet met het zeer foute regime van Oezbekistan (zie er zo een-twee-drie niets over terug bij Voetbal International...typisch.)
Ook leuk was de finale van UEFA-cup (ga het echt niet bij die lelijke nieuwe naam noemen). Alhoewel de wedstrijd niet om aan te zien was. Atlético Madrid kan er eigenlijk geen hol van maar heeft wel twee uitzonderlijke voetballers in huis en de beste van de twee, Diego Forlán scoorde een fabelachtig doelpunt in de verlenging waardoor ik ook eens het fijne Spaanse ritueel van de vuurpijlen-na-winst kon meemaken. Opeens bleken er gezien de toeterende auto's toch best wel veel Indios in El Escorial rond te waren die na twaalf jaar kommer en kwel weer eens iets te vieren hadden. Mag het wel, zowel pech mag ook eens gecompenseerd worden, zeker met zo'n doelpunt.
