Ik lees in sommige commentaren op het internerd dat de finale van gisteren saai en slecht was. Die verwachting had ik dus uitgesproken maar ik vond het alles behalve slecht. Mooi uitgevoerd Italiaanse finalevoetbal-zonder-Italianen met twee prachtige doelpunten van Milito, oh even dat inhouden en dan schieten bij het eerste doelpunt, de slepende passeerbeweging bij de tweede vervolgens meteen inschieten. Bayern kon er niet veel tegenover stellen en het werd duidelijk dat ze eigenlijk niets te zoeken hadden in de finale. Na afloop was er weer de gebruikelijk Van Gaal loserpraat over "meer balbezit en reactievoetbal" maar daar trapt hopelijk niemand meer in.
Het is een welhaast een taboeonderwerp wanneer je met mensen over voetbal praat maar Van Bommel zag er bij beide doelpunten niet zo best uit, met overigens fouten die hij al vaker maakte in cruciale wedstrijden. Gaat Oranje op het WK ook weer opbreken, verraad ik nu alvast.
Wat me verder opviel: die sneue gezichten in de studio onder leiding van Zonnebank Jack en het alweer niet zo onpartijdige commentaar. Wat wilde men toch graag dat Van Gaal zou winnen. Is dat nou plaatsvervangende nationalistische glorie? Of gewoon antipathie voor de persoon Mourinho (kom ik binnenkort op terug, een fabelachtig persoon/trainer), het Italiaanse voetbal in het algemeen of het slecht verwerken van de uitschakeling van Barça? Ze lieten zich in ieder geval weer erg kennen bij de NOS door hun napraatje te beginnen met beelden van de onbestrafte handsbal van Maicon in plaats van met de doelpunten van de Argentijnse geweldenaar.
Eind goed, al goed. Inter kampioen met ongrijpbaar Mourinho-voetbal. Bayern met vier verloren finales al richting de vijf missers van Juventus (en ook niet voorbij de vier bekers van Ajax, zo ben ik ook weer.) Volgende week wordt het heel leuk met veel nieuws uit Madrid.
