Tijdens zijn presentatie als kandidaat-voorzitter stipte Florentino aan dat hij misschien wat fouten had begaan tijdens zijn eerste mandaat, zonder daar op in te gaan. Als Real Madrid fan toch iets om niet te vergeten aangezien nog helemaal niet duidelijk is of de man wel echt is veranderd. In willekeurige volgorde:
1. Het wegvagen van de “middenklasse”. Zoals belichaamd door de blunder om Claude Makélélé te verkopen. Die had wel een pedante zaakwaarnemer maar hij had gewoon salarisverhoging moeten krijgen. De leegte die hij achterliet werd pas afgelopen seizoen met de onverwacht geweldige Lass Diarra opgevuld.
2. Rafael Márquez. Real Madrid heeft traditioneel problemen met het vinden van de juiste centrale verdediger. De Mexicaanse geweldenaar Márquez was binnen maar Florentino annuleerde om onbegrijpelijke redenen het contract. Márquez ging (goedkoop) naar Barça en is daar al jaren vaste kracht.
3. Daar aan gelieerd: Eto’o. Voor het helft bezit van Real Madrid en bij Mallorca steevast een plaag als Real op bezoek kwam. Florentino twijfelde en wilde hem nog een seizoen stallen bij Mallorca waar Eto’o geen zin meer in had. Barça melde zich, Florentino pakte het geld om Michael Owen voor weinig te kopen en zo zijn droom van vier Gouden Ballen in een elftal waar te maken. Owen speelde een seizoen als subersub en keerde terug naar Engeland. Eto’o scoorde in twee Champions League finales voor Barça.
4. Ronaldo. Al bij aankoop een schim van wie hij was. Op korte termijn een geslaagde aankoop (topscoorder van dat seizoen en een legendarische wedstrijd op Old Trafford) maar op lange termijn een voorspelbaar probleem vanwege blessures, persoonlijkheidsproblemen en de manier waarop hij afdwingt dat een elftal compleet in zijn dienst moet spelen.
5. Del Bosque. De perfecte trainer voor een sterrenteam. Rustige tacticus zonder pretenties, man van het huis. Zijn contract werd om vage redenen niet verlengd en een parade aan trainers die meestal het seizoen niet eens uit mochten zitten was het gevolg.
6. Beckham. Als investering een goudmijn/meesterzet, de definitie van het Florentino businessmodel. Ook nog eens onder de neus van Barça weggekocht (Laporta had hem als verkiezingsbelofte bij de club willen halen) die prompt Ronaldinho aanschaften met zeer gelukkige resultaten. Beckham was als voetballer overbodig bij Real Madrid (Figo speelde al op zijn positie) en heeft pas aan het einde van zijn contract een kampioenstitel weten te behalen.
7. Gebrek aan Spanjaarden. Onder Florentino werd precies één Spaanse voetballer gekocht. Sergio Ramos. De laatste transfer van Florentino en een hele goede. Maar het begon op een gegeven moment te irriteren dat er alleen maar buiten Spanje naar versterkingen werd gekeken terwijl een gouden generatie zich vormde. Daarbij moet gezegd worden dat Spaanse clubs zich heel debiel beginnen te gedragen als Real Madrid in een speler is geïnteresseerd (onder een grote groep hatorz spant Valencia overigens de kroon. Een eigen hoofdstuk waardig tijdens een regenachtige middag.)
8. Het shirt. Even was er een kans dat Real Madrid weer in bijna ouderwets wit shirt zou gaan spelen. Waarschijnlijk bevangen door de tevredenheid die het reclameloze shirt genereerde tijdens het seizoen van het 100-jarige bestaan (waarin ook de negende Europacup werd gewonnen) liet Florentino in een interview ontvallen dat men flink moest dokken wilde men het shirt nog bevuilen. Het volgende seizoen stond er gewoon Siemens op het shirt.
9. Raúl. Florentino kan wanneer hij het nodig acht de macht in de kleedkamer breken. De onaantastbare geachte aanvoerder Hierro werd na misdragingen rond een kampioensfeest zonder pardon een paar dagen later de laan uit gestuurd. Helaas werd daarmee de dictatuur van Raúl gecreëerd die Florentino nu heel voorzichtig omver dient te werpen. Florentino had Raúl ook nodig als Spaanse gálactico terwijl hij natuurlijk niet van hetzelfde kaliber was als Figo, Zidane, Ronaldo. Daar heeft Raúl, met de constante trainerswissels, van weten te profiteren, hij moest het symbool van Real Madrid worden, breker van alle records, hoeder van het ware clubgevoel. Misschien zijn meest onderschatte fout.
10. Vertrek. Midden in een seizoen de club verlaten is hoe je het went of keert stijlloos. Florentino had er geen zin meer in en deed het waarmee hij een naast een uitpuilende schatkist een complete chaos achterliet. Eigenlijk onvergefelijk (en er zijn genoeg Real fans die het hem niet vergeven) maar zoals gezegd de nood is hoog.
