Naar de finale!!! Valt weinig nog over te zeggen nietwaar, wanneer iedereen de wedstrijd heeft gezien. Eigenlijk het mooiste van de westrijd vond ik toen in de tweede helft Oranje de weg kwijt was geraakt en opeens het momentum toch weer omsloeg. Blijft een mysterieus gebeuren, een soort getijdenwerking, maar het doelpunt leek welhaast logisch.
Tijd om na de wedstrijd toe te geven dat drie spelers waar ik vooraf in verschillende mate mijn twijfels over had gisteren tot grote hoogte reikten:
Van Bronckhorst. Begon waardeloos aan het toernooi maar is de laatste wedstrijden ouderwets goed en met de laatste wedstrijd van zijn carrière in zicht bijna zidanesque relaxed bezig met natuurlijk een nu al legendarisch doelpunt als bekroning.
Van Bommel. In veel aspecten een middelmatige voetballer maar ook een soort noodzakelijk kwaad, met name tegen Zuid-Amerikaanse intimidatiepraktijken. Speelde gisteren vreemd genoeg zowel zijn beste als slechtste wedstrijd van het toernooi. Alle slechte passes werden gecompenseerd door ontelbare kleine "professionele" overtredingen en een paar gemene trucjes. Begint nu ook internationaal faam te krijgen als een soort satanisch cultfiguur.
Kuyt. Het equivalent van (hoho) de kakkerlak, dat wil zeggen, lelijk maar oh zo nuttig. Blijkt dus inderdaad een essentiële speler, de enige onmisbare naast Robben. Geeft nooit op, blijft maar rennen maar nooit op zo'n manier dat het nutteloos lijkt. En geeft in tegenstelling tot zijn collega's wel afgemeten voorzetten.
