zaterdag 26 juni 2010

Spanje - Chile 2-1

Dat zit er ook weer op. Ik zag het de eerste tien minuten niet zitten. Spanje weer heel conservatief, duidelijk zoekend naar de collectieve vorm, zag er rommelig uit. Toen Capdevilla bij een uitgooi de bal uit zijn handen liet vallen was ik er van overtuigd dat het over en uit was. Maar dankzij een vreemde actie van de Chileense keeper en snel beslissen van Villa kreeg Spanje het tij plotseling mee. Chile begon fris aan de wedstrijd, maar in tegenstelling tot de juichverhalen bleek het uiteindelijk een modale Zuid-Amerikaanse schopploeg die al voor de discutabele rode kaart met twee man minder hadden moeten spelen. De truc van tegen Spanje spelen is niet schoppen, want daar gaan ze niet in mee en je eindigt in een minderheid, maar met sterke, lange spelers heel geconcentreerd in een zone verdedigen en passes blokkeren. 11 tegen 10 dan ben je kansloos tegen Spanje. Maar nee, pechvogel Pique blokkeerde ongelukkig een schot dat pardoes over Casillas verdween (alweer de derde keer dit WK, de man is naast een magnifieke voetballer een ware ongeluksmagneet)

Del Bosque greep eens een keer tijdig in door Torres, die alweer geen bal behoorlijk raakte (en niet zou moeten spelen tegen Portugal), te wisselen voor Cesc. Chile zat er fysiek doorheen en Spanje kon de wedstrijd uittikken waar een derde doelpunt toch gewoon netter had gestaan. Al met al een makkelijke wedstrijd die toch nog veel ruimte laat voor twijfels. Over de fysieke gesteldheid van Torres, over het conservatieve systeem, over de soms lethargische verdediging. Aan de andere kant ook lichtpuntjes. Iniesta speelde gisteren weer ouderwets geïnspireerd en als Spanje echt een kans wil maken moet hij niet meer terugvallen. Busquets bewees gisteren dat hij de enige verdedigende middenvelder moet zijn. Jammer voor Xabi Alonso, maar met een beetje "geluk" lost dat probleem zich op vanwege een blessure van de laatste. De tijd van experimenten is voorbij. Tijd om terug te keren naar de 4-1-3-2 van het EK.



Nog een laatste opmerking van esthetische aard. Wat een prachtig uitshirt van Spanje. Ik was altijd al gecharmeerd van de witte uitshirts. Was teleurgesteld dat waarschijnlijk de mooiste wedstrijd van Spanje sinds mensenheugenis (de halve finale tegen Rusland op het EK) in het geel werd gespeeld. Maar dit blauw. Sensationeel. Mooiste voetbalshirt dat ik in jaren heb gezien. Ik zou er bijna mijn voetbalshirt embargo voor opheffen.